به نقل از «فارس»

«سوران» سریالی نیست که بتوان به راحتی از کنارش عبور کرد/ باید به روح محتوا متعهد ماند

تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۵۱۷۰

به گزارش خبرگزاری فارس، نشست سریال تلویزیونی «سوران» که اثری اقتباس‌شده از کتاب «عصرهای کریسکان» است، روز چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت در محل غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی در سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد. در این نشست، مجتبی فرآورده تهیه‌کننده سریال و مینو خانی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، منتقد و مترجم حضور داشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای این نشست مجتبی فرآورده تهیه‌کننده سریال «سوران» گفت: زمانی که ساخت این سریال به من پیشنهاد شد، کتاب «عصرهای کریسکان» را مطالعه کردم و می‌توانم با صراحت بگویم که این کتاب، نثر بسیار خوب و قصه نابی دارد.
 
وی افزود: برای به تصویر کشیدن سریال، ما نمی‌توانستیم از تمام کتاب اقتباس کنیم و تنها بخش‌های از آن را استفاده کردیم. ظرفیت کتاب همان چیزی هست که ما در «سوران» نشان دادیم و بزودی خواهید دید. اگر بخواهیم نگاه جدیدی داشته باشیم، بی‌شک می‌توان آن را در قالب مدیوم سینما به کار برد.

تهیه‌کننده سریال «سوران» در بخش دیگر این نشست درباره دیگر آثار اقتباسی خود بیان کرد: فیلم سینمایی «۲۳ نفر» ماقبل از اقتباس بود؛ زیرا قبل از آن که کتابش نوشته شود، ما تصمیم به ساختن فیلم در قالب مدیوم سینما گرفته بودیم. در واقع، اول مستندی از آن ۲۳ نفر ساخته و سال‌های بعد از آن کتابش نوشته شد.

وی تاکید کرد: نویسنده «عصرهای کریسکان» کیانوش گلزارراغب است که با روی گشاده، به ما اجازه داد تا برای اقتباس از این کتاب، تغییراتی در فیلمنامه ایجاد کنیم. البته وفاداری به کتاب کار سختی‌ است؛ در واقع باید به روح محتوا متعهد ماند اما نمی‌توان به جزییات یک متن بسیار وفادار بود. ما فیلم و سریال را برای مخاطب عام می‌سازیم و تغییراتی هم که ایجاد می‌کنیم برای این است که روایت به ذهن مخاطب نزدیک‌تر شود.
 
فرآورده توضیح داد: باید به سازمان سینمایی سوره دست مریزاد بگویم که پای اقتباس را به حوزه تصویری به ویژه تلویزیون باز کرده است. از زمانی که سینما هنر هفتم شد، آثار اقتباسی بسیاری ساخته شدند. برای ساخت یک اثر اقتباسی، باید به قابلیت‌های متن و سوژه توجه کرد تا ببینیم پتانسیل آن وجود دارد یا خیر.

تهیه‌کننده سریال «سوران» با اشاره به اینکه مدیران سینمایی مقصر نپرداختن به زندگی اشخاص بزرگ تاریخ هستند، توضیح داد: متاسفانه اکثر مدیران سینمایی کشور ما با حوزه فرهنگ و هنر ارتباطی ندارند. به همین دلیل برای حفظ موقعیتشان جسارت به خرج نمی‌دهند و به این سمت حرکت نمی‌‌کنند.

وی با بیان اینکه ساخت هر اثری سختی‌های خودش را دارد، عنوان کرد: برای ساخت سریال «سوران» کردستان نرفتیم و در لوکیشن‌های دیگری سریال را فیلمبرداری کردیم. قصه‌ سریال مرتبط به ۴۵ سال پیش است و ما هم تلاش کردیم فضا را شبیه به سردشت کنیم تا از نظر مکانی مشکلی نداشته باشیم. از نظر من «سوران» سریالی نیست که بتوان به راحتی از کنارش عبور کرد و در واقع اثر ساده‌ای نیست.

تهیه‌کننده سریال «سوران» در پایان سخنان خود درباره استقبال مخاطبان از آثار اقتباسی سینمای انقلاب خاطرنشان کرد: باید بدانیم فیلم «غریب» زمانی جلوه خواهد کرد که در کنار فیلم «فسیل» اکران شود. در تولید و اکران باید تعادل را رعایت کرد. نباید به گونه‌ای شود که ما فقط فیلم دفاع مقدسی تولید و یا فقط فیلم گیشه‌ای اکران کنیم. از نظرم در ارایه‌ کارهای اقتباسی باید تنوع و تعادل را هم رعایت کرد وگرنه اثر مهم مانند شعله‌ای می‌ماند که خیلی زود خاموش می‌شود.

در ادامه نشست، مینو خانی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، با اشاره به معنای اقتباس مطرح کرد: زمانی که ما از اقتباس حرف می‌زنیم، منظورمان بهره‌برداری از یک اثر هنری به صورت تصویری است‌. اقتباس آزاد در واقع به معنای برداشت از یک متن ادبی است اما اقتباس وفادار یعنی برداشتی کاملا متعهدانه به یک متن ادبی و به تصویر کشیدن تمام و کمال آن.

وی اضافه کرد: اثر ادبی‌ای که براساس پژوهش و یا واقعیت نوشته شده باشد، دارای اعتبار است. زمانی که واژه داریم، امکان تصویرسازی به مخاطب می‌دهیم یعنی مسیر ادبیات، واژه و تجسم است. در حالی که مسیر مدیوم سینما و یا تلویزیون، از واژه عبور می‌کند و به تصویر می‌رسد.
 
به گفته این استاد دانشگاه، یکی از رازهای موفقیت سینمای غرب به ویژه در ابتدای مسیر، اقتباس از آثار ادبی بود. زمانی که آمریکایی‌ها موفقیت اروپایی‌ها را دیدند، آن‌ها هم به همین سمت حرکت کردند که نتایج مثبتی برایشان رقم خورد.

وی اضافه کرد: فیلم «بر باد رفته» یکی از شاخص‌ترین آثار اقتباسی جهان است. در زمان ساخت این فیلم، کسی نگران نبود که چون مخاطب داستان را می‌داند، پس فیلم را هم نمی‌بیند‌. این دیدگاه اشتباهی است که برخی می‌گویند مردم از آثار اقتباسی استقبال نمی‌کند.

این مترجم در ادامه درباره آثار تاریخی تشریح کرد: اگر اثر اقتباسی، تاریخی باشد بسیار اثرگذار خواهد بود؛ زیرا به مخاطب آگاهی می‌دهد. متاسفانه این اتفاق کمتر رخ می‌دهد و پرسش اصلی اینجاست که چرا برای ساخت آثار تصویری به سراغ اشخاص تاریخی که می‌توانند الگو برای جوانان ما باشند، نمی‌رویم؟ چرا از بزرگان تاریخ معاصرمان استفاده نمی‌کنیم؟
 
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی تاکید کرد: هر اثری می‌تواند جذاب باشد، به شرایط آن‌که فرم و محتوای آن درست باشد. در نتیجه داستان جذاب می‌تواند با ساخت بد، هدر رود. ضمن این که باید توجه کرد آیا هر داستانی قابلیت به تصویر کشیده شدن را دارد یا خیر.

این منتقد در پایان خاطرنشان کرد: به نظر‌ می‌رسد که به گنجینه پرارزش افراد موثر در ۸ سال جنگ تحمیلی ایران و عراق توجهی نمی‌شود. در جنگ، انسان‌ها با همه وجوهشان ظهور و بروز پیدا می‌کنند به همین دلیل می‌توان وجهه‌ای زیبا از انسانیت را به تصویر کشید که مخاطب هم استقبال خواهد کرد. برای مثال داستان فیلم سینمایی «غریب» در سال ۱۳۵۸ رقم می‌خورد در حالی که می‌بینیم «غریب» همچنان برای امروز معنا و مفهوم و همچنین حرف دارد.

سریال «سوران» به کارگردانی سروش محمدزاده، نویسندگی عباس ریاحی و تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده با اقتباسی آزاد از کتاب «عصرهای کریسکان» نوشته شده و به تولید رسیده و قرار است تابستان امسال روی آنتن رسانه ملی برود.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: سریال سوران تهیه کننده سریال عصرهای کریسکان آثار اقتباسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۵۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رادیو یعنی گرما صمیمیت و درک هستی

  سعید بارانی خودش را برای «قاب کوچک» این‌گونه معرفی می‌کند: از سال۷۸کارگویندگی را شروع کردم. از برنامه‌های شاخص می‌توانم به برنامه «خانه فرهنگ» رادیو تهران، بخش شامگاهی چهارشنبه‌های رادیو پیام «پل مدیریت»، رادیو تهران برنامه «خانه ما»، «خانواده تهرانی»، آرم و آنونس‌های شبکه‌ها اشاره کنم.

از گم‌گشتگی تا درک و یافتن
وی در ادامه با ارائه تعریفی از رادیو می‌گوید: رادیو با نگاه بیرونی و گاه با نگاهی کاملا درونی به جزئیات درونی علم فرو می‌رود و تلاش می‌کند تا  گم‌گشتگی‌ها را تبدیل به یافتن و درک دقیق‌تر کند. برخی بر این باورند که رسانه در دنیای مدرن ساحتی از اندیشه است. در این صورت، این ساحت الزامات و مبانی ویژه‌ خود را دارد که می‌توان بزرگ‌ترین ویژگی آن را تأثیرگذاری و جهت‌دهی دانست. گوناگونی رسانه‌ها، گسترش هرروزه‌ آنها و به‌طور کلی جایگاه رسانه‌ها و به‌خصوص رادیو در تنویر افکار، ایجاد فضایی برای تضارب آرا و همچنین اهمیتی که رسانه‌های گروهی در ارتقای سطح آگاهی و تعالی فرهنگ و دانش عمومی دارند را نمی‌توان نادیده گرفت.بی‌گمان رادیو یکی از مهم‌ترین عوامل فرهنگی در دنیای مدرن است که بر پیچیدگی آن نیز افزوده و ساحات شناخت و معرفت را نیز غامض‌تر کرده است. برخی رادیو را از نشانه‌های پویایی، تحرک توسعه و بسط فرهنگی هر جامعه‌ای در گسترش ساحت شناختی آن می‌دانند. در کل رادیو یعنی گرما، بودن، صمیمیت و درک هستی...
بارانی با بیان مهم‌ترین ویژگی و شاخصه گوینده رادیویی می‌افزاید: گویندگی به مفهوم امروزی آن، واژه نسبتا جدیدی است که با پیدایش و گسترش «رادیو» ازحدود۷۰سال پیش به فرهنگ واژگان فارسی افزوده شد. در لغت‌نامه‌ها و فرهنگ‌های گذشته گویندگی را به معنی سخن‌گویی، نطق، خوانندگی، قوالی، قصه‌گویی، سرایندگی، شاعری و...آورده‌اند؛امری که درنوشته‌های ادبی و متن‌های کهن شعر و نثر و فرهنگ فارسی‌‌زبانان جامعه ایرانی بیش از هزار سال با همین معانی رواج داشته است. گویندگی در کاربرد حرفه‌ای و امروزی آن، عبارت است از: فرآیند تبدیل اندیشه شفاهی یا مکتوب به کلام و سخن مفهوم و انتقال آن به مخاطب، به صورتی هنرمندانه.
 
اهمیت تمرین و آموزش در گویندگی
وی ادامه می‌دهد: امروزه گویندگی، به‌ویژه در دنیای ارتباطات و رسانه‌ها، به‌عنوان حرفه‌ای جذاب مورد توجه و تحسین است و همراه با رشته‌های مشابهی همچون گزارشگری، بازیگری، دوبلاژ و اجرا، توجه بخش بزرگی از مخاطبان مراکز رادیویی و تلویزیونی را به خود جلب کرده و گویندگان توانا و خوش‌صدا سال‌ها به‌عنوان شخصیت‌هایی محبوب مورد احترام و توجه مخاطبان رسانه‌ها بوده‌اند. می‌توان شاید و باید مهم‌ترین ویژگی و شاخصه گویندگی در رادیو را، صدای فونیک و رادیوفونیک دانست که با شنیدنش لذت شنوای شما تحریک می‌شود.گوینده باسابقه رادیو تهران با بیان پیشنهادهایی به علاقه‌مندان حرفه گویندگی عنوان می‌کند: با وجود آن‌که موارد متعددی مانند جنس صدا و... امری ژنتیکی و خدادادی از نکات قوت یک گوینده به‌حساب می‌آید اما فن‌بیان، سبک گویندگی و چگونگی سخن گفتن یک گوینده، مهارت‌هایی هستند که دراثر تمرین و آموزش به‌دست می‌آیند و تقویت می‌شوند. به نظر من پشتکار، تمرین وهمچنین تمرکز مهم‌ترین مواردی هستندکه باید قبل از ورود به این حرفه مدنظرقرار بگیرند.
​​​​​​​بارانی در پاسخ به این پرسش که چشم‌انداز رادیو را چطور می‌بینید؟ می‌افزاید: یکی از پیامد‌های تحولات شگرف فناوری، تغییر مصادیق انواع رسانه‌هاست، مثلا شکل ظاهری آنچه روزگاری رادیو خوانده می‌شد و در شکل نمایشی از آن دیده می‌شود، با شکل امروزین رادیو که در گوشی‌های همراه و حتی یخچال‌ها ظاهر می‌شود، کاملا متفاوت است. رادیو همزمان با گذر از فناوری آنالوگ و ورود به عصر دیجیتال، خود را بازتعریف کرد و با ساختاردهی مجدد خود از رسانه‌ای که زمانی خبر و سرگرمی را صرفا به شکل صوتی منتقل می‌کرد، به رسانه‌ای تبدیل شد که محتوای چندرسانه‌ای در دسترس مخاطبان قرار می‌دهد. همچنین مفهوم برنامه رادیویی، محتوای رادیویی و فرمت این محتوا کاملا دگرگون شده است. 

شکل‌گیری مفهوم جدیدی از رسانه
وی بیان می‌کند: پادکست، نوعی برنامه‌سازی رادیویی یا نوعی رادیوی امروزین است. همچنین رادیوهای تصویری یا ترکیب تصویر و متن با رادیو و اطلاعاتی که از طریق رادیو به مخاطب داده می‌شود، مفهوم رادیو را از رسانه‌های صرفا صوتی خارج کرده و می‌توان این‌گونه گفت که چه در فرم، چه محتوا و با ظهور رسانه‌های اجتماعی باعث شده که مفهوم تازه‌ای از رسانه جمعی ــ اجتماعی شکل بگیرد که ظهور و ترکیب جدیدی از رسانه‌های سنتی، جمعی و رسانه‌های مدرن اجتماعی است. در نتیجه مفهوم دیگری را پیش‌بینی می‌کنم که اوج همگرایی فرم و محتوا خواهد بود و می‌توان به آن رسانه همراه جهانی نام داد. 
وی در پایان با اشاره به حقوق اساسی مخاطب می‌افزاید: به نظر من یکی از حقوق اساسی مخاطب آن است که همواره جایی برای مخاطب درنظر بگیریم و بگذاریم او خود محتوا را تکمیل کند. شهروندنگاری و تولید محصول، یکی ازمصادیق این اصل است که فراتر از آن در هر محصول حرف‌هایی توسط رسانه‌نگاران و حرف‌هایی متعلق به رسانه مطرح است که باید جای مخاطب ‌و کاربر محفوظ باشد. تمام حقوق فقط برای ناشر یا رسانه محفوظ نیست، بلکه برای مخاطب هم محفوظ است...امیدوارم در سال پیش رو تحولی عظیم را شاهد باشیم در عرصه تولید، محتوا و سلامت روان کارمندان.